Witam w świecie moich refleksji.
Żyjemy w czasach, gdzie obłuda przejęła kontrolę nad rzeczywistością, asertywności na ulicy nie znajdziemy. Jedyne co możemy dostrzec to potajemne podawanie trawki gdzieś w bramie, starej kamienicy. Fałszywość, niektórych ludzi uderza do głowy, powodując utraty ostaniego rozsądku i popełnianie błędów przez zwykły ruch powieki. Gdy jedno spojrzenie pięknej kobiety może odwrócić cały świat mężczyzny, a największy drań, będzie najbardziej pożądany przez płeć piękną. Gdy widzimy ile dobra chcę okazać nam inny człowiek, a sami nie potrafimy odnaleźć człowieczeństwa w swoim sercu, a nic bardziej nie cieszy jak uradowana twarz potrzebującego. Na pewno nie raz zwróciłeś uwagę na pustkę w ludzkich oczach. To przepełnione smutkiem serce, które każdym uderzeniem, wywołuje ból w klatce piersiowej i daje wrażenie chęci wyrwania się na zewnątrz. Tak naprawdę każdy z nas jest jeszcze w środku ukrytym dzieciakiem, któremu zakazany owoc smakuje najlepiej, lecz jeśli nie zdobędziemy sie na odwagę i nie przezwyciężymy swoich słabośći to nasze problemy wezmą góre nad rozsądkiem. Borykamy się z codziennością. Życie nie jest wieczne, a każdy powinien się cieszyć z tego, ze otrzymał największy dar, stąpania po ziemi. Jeśli źle obierzemy horyzonty, starcimy najważniejszą minutę istenienia. Zapominamy o szacunku do samych siebie. Nikt nie zasługuję na poniżanie go przez jakże podobną istotę. Czasami aby spojrzeć na otaczające nas zło, oczy musi otworzyć smutek. Doskwierająca nas samotność jest największą przyczyną smutku XXI w. Gdybym miała opisać wszystkie sentencje kumulujące się w mojej głowie, litery stałyby się tylko nędznym odłamkiem kłębków myśli. '' A zamiast happy end'u, czeka Cię trumienna pustka''.
